نگاهم تو را خواست

تو نگاهت مرا دید

برق چشم سیاهت

از من و عشق پرسید

خواب بودی لب من

از لبت بوسه ها چید

همچو گل در بهاران

صورتت باز خندید

چون نگاهم نکردی

دل به خود سخت لرزید

زاینکه از من برنجی

این دلم باز ترسید

98/1/4